Martial Arts & Politie (training): Paul de Nobel

Wat hebben martial arts / vechtsporten de politie training te bieden en andersom? Wat hebben martial arts / vechtsporten de politie training te bieden en andersom? Lees mijn blog met karateka/ martial artist Paul de Nobel, tevens locatiemanager van het Politie IBT centrum van Alphen aan den Rijn. Over zijn avonturen in de vechtsport, Politie en BBE, het advies van Jan Kallenbach, het ontstaan van de ’19 AZV’ technieken onder Tom Wessels en waarom Dennis van der Geest en Rico Verhoeven geen goede rolmodellen voor IBT training zijn.

Wat is je ervaring/betrokkenheid bij zowel martial arts als bij politie training? 

Mijn moeder deed mij als 5 jarig jongetje op judo en vanaf dat moment hebben martial arts een centrale rol in mijn leven gespeeld. Vanaf mijn 12e ging ik er ook Taekwondo bij doen omdat dat de enige andere vechtsport was die ook in onze vereniging werd gegeven. Het zal vast iets met Bruce Lee te maken hebben gehad die in die tijd furore maakte. Judo en Taekwondo gingen me goed af. Ik draaide heel veel wedstrijdjes en niet onverdienstelijk. Ik heb altijd een drang gehad naar avontuur en op mijn 18e ben ik naar het Korps Mariniers gegaan. Daar bleven bepaalde talenten niet onopgemerkt en werd ik na de beroepsopleiding als 19 jarig broekje voor de BBE geselecteerd. De BBE is de voorloper van de MARSOF en daar kwam ik niet alleen in aanraking met boksen, kickboksen en karate, maar ook met militair close combat, waar mijn judo achtergrond mij goed van pas kwam. Na mijn BBE opleiding werd ik in Den Helder geplaatst en daar ben ik gaan trainen bij de sportschool Shinbuken van Theo Koomen. Theo was een van de eerste leerlingen van Jan Kallenbach sensei en gaf old-school Kyokushinkai. Ik was gelijk verkocht. De sfeer en het respect in de dojo en de onbarmhartige zware trainingen had ik bij Taekwondo niet eerder meegemaakt. Theo nodigde ook grootheden als Raymond Snel uit voor kumite trainingen en Fred Royers voor kickbokstrainingen en ik maakte rigoureus de stap naar karate en kickboksen. Ik heb nooit meer een Taekwondo pak aangetrokken. 

De BBE Mariniers vielen onder de minister van Justitie en omdat ik een talent had voor schieten mocht ik als marinier een 10-weekse opleiding tot vuurwapendocent volgen aan het Politie Opleidings Instituut in Baexem. Dat was voor mij de eerste kennismaking met de politie, de ambtsinstructie en begrippen als subsidiariteit en proportionaliteit. Uiteindelijk ben ik 10 jaar bij de mariniers gebleven en in 1994 maakte ik de overstap naar de politie Haaglanden.

Anti terreuroefening BBE mariniers Doorn.

Ik was ondertussen al 2e dan karate en ik besloot me in te schrijven voor de assistent-leraren opleiding van de KBN. Die opleiding werd gegeven in de prachtige dojo van ALO van Amsterdam en daar waren onder andere Tom Wessels sensei en Jan Kallenbach sensei mijn leraren en zij hebben een grote invloed op mijn kijk op martial arts in het algemeen en budo in het bijzonder gehad. Kallenbach sensei moedigde me aan om budo te bestuderen in plaats van aan karate te doen. Om naast de harde externe kant ook de zachte interne kant te bestuderen.

Onder toeziend oog van Kallenbach sensei examen eigen vaardigheid. ALO Amsterdam

Wessels sensei was degene die me ervan overtuigde om Shotokan te gaan doen. Hij werkte destijds als sportinstructeur bij de afdeling P&O van de politie Haaglanden. IBT bestond nog niet, maar Wessels sensei verzorgde wel de lessen zelfverdediging voor de politieambtenaren van de politie Haaglanden. Hij heeft mij onder zijn hoede genomen en heeft mij 4 jaar nagenoeg privéles gegeven en ik mag wel zeggen dat ik mijn 3e en 4e dan aan de inspanningen van Wessels sensei te danken heb. Wessels sensei was de grondlegger van de eerste AZV toetsen, onder kenners bekend als “de 19 AZ technieken”. Die bleken veel te complex en leidde tot veel kritiek en ik vind het jammer dat Wessels sensei nooit de erkenning heeft gekregen voor zijn werk wat uiteindelijk geleid heeft tot de AZV toets zoals we die nu kennen.

In 1996 heb ik in Leiden een karateclub opgericht waar ik naast karate ook boksles en kickboks les gaf. Voor het jaar 2000 had je bij de politie sportdocenten en vuurwapendocenten en pas vanaf 2000 werd bij de politie de term IBT geïntroduceerd. Ed Abrahams mocht de afdeling IBT bij de regiopolitie Haaglanden opzetten en heeft mij naar binnen gehaald, aanvankelijk als vuurwapendocent, later als IBT docent. Ik had een goeie klik met Ed. Een vriendelijke bescheiden man met een goede visie en bovendien een gedreven budoka. In 2010 ben ik ploegchef geworden bij de afdeling IBT van de politie Haaglanden. Na de reorganisatie is die functie overgegaan naar coördinator IBT bij de afdeling OBT Den Haag en nu ben ik locatiemanager van het IBT centrum van Alphen aan den Rijn. Op de afdeling ben ik ook verantwoordelijk voor de inhoud van onze IBT lessen en de professionalisering van onze IBT docenten. Ik ben elke dag met martial arts bezig. Ik lees erover, kijk veel films op YouTube en train nog steeds. Ik ga daarmee door zolang het me gegeven is. Niet alleen omdat het gezond is om fysiek en mentaal bezig te zijn, maar ook omdat het me richting geeft in mijn leven. Uiteindelijk heb ik ook het advies van Kallenbach sensei opgevolgd. Ik train sinds een jaar ook Qigong en Taiji en ik moet eerlijk toegeven dat er nu ook weer een hele nieuwe wereld voor me open is gegaan.

Ik ben nu 59, 5e dan en landelijk dangraad examinator bij de KBN. Ik vind het na al die jaren nog steeds een eer om deel uit te maken van het lerarenteam van Dimitra Limneos dat zich ten doel heeft gesteld om kwalitatief goede Shotokan dangraadhouders af te leveren, maar ook om al die mensen, jong en oud, te mogen begeleiden in hun ontwikkeling.

Welke technische aspecten (vaardigheden) van martial arts zijn goed te gebruiken politie training en waarom?

Ik ben van mening dat nagenoeg alle technische vaardigheden van martial arts geschikt zijn voor politietraining. Het punt is dat het een voetreis naar Rome is om mensen op het niveau te krijgen dat nodig is om het in een stresssituatie uit te voeren. Stel dat Dennis van der Geest bij de politie zou gaan werken en in zijn eerste nachtdienst een persoon moet aanhouden die verzet pleegt. Dennis gooit de man in een perfecte ippon seoi nage op zijn rug zonder dat de man er letsel aan over houdt. Dat betekent dat hij subsidiair en proportioneel goed heeft gehandeld. Hetzelfde geldt voor Rico Verhoeven. Als hij bij de politie zou werken zij hij prima in staat zijn om een verdachte met een gecontroleerde trap of stootcombinatie in het gareel te krijgen zonder dat daar bloed uit stroomt. Het probleem is dat alleen Dennis en Rico dat kunnen en de rest van politie Nederland niet. Je zult de martial arts technieken dus moeten afpellen totdat je een groep technieken overhoudt die niet al te complex zijn, door iedereen uitgevoerd moet kunnen worden en bovendien redelijk makkelijk aan te leren zijn. Je komt dan uit op grof motorische controle technieken uit het judo, MMA en BJJ, vooral omdat in de praktijk blijkt dat veel letsel wordt veroorzaakt met stoot en traptechnieken.

Welke mentale aspecten van martial arts zijn goed te gebruiken in politie training en waarom?

Ik heb nog het idee dat veel vechtsport en budoleraren zelf niet goed begrijpen hoe belangrijk het mentale aspect is. Ik heb in de afgelopen 25 jaar veel wedstrijden met leerlingen gedraaid, zowel met karate als kickboksen. Ik ben bij kickboksgala’s geweest waar ik met plaatsvervangende schaamte hoorde wat sommige trainers allemaal de lucht in slingeren. In het judo en karate is dat wat minder omdat coaches niet direct langs de mat mogen zitten, maar ook daar hoor je soms coaches dingen roepen waar je tenen krom van trekken. Dat is jammer omdat het vooral in de budo literatuur zo duidelijk beschreven staat. Begrippen als Fudoshin, Mushin en Zanshin zijn zo belangrijk, maar slechts weinig leraren gebruiken het. Fudoshin betekent gewortelde geest. Het is te vergelijken met cirkel 1 van de cirkels van Eberspacher. Je bent in het hier en nu en je laat je door niets afleiden. Mushin betekent letterlijk “geen geest”. Het is het moment van de actie. Je handelt zonder na te denken omdat je het al duizend keer hebt gedaan en je vertrouwt erop dat het goed komt. Csikszentmihalyi noemt dit flow. Zanshin betekent letterlijk vaste geest. Het is de fase direct na de aanval en je bent je bewust van het feit dat je nu op je zwakst bent. Je blijft scherp en alert ook al weet je dat je je tegenstander een dodelijke slag hebt toegebracht. De japanners hebben hier een spreekwoord voor: “Na de overwinning, trek je helmkoord strak”. Wat vergeten wordt is dat budo zijn basis heeft op het slagveld waar het om leven en dood draaide. De principes die daar uit voort zijn gekomen moeten door leraren door worden doorgegeven op hun leerlingen. Bij de politie zijn we daar niet handig in. We investeren 45 miljoen in een opleiding mentale kracht voor alle medewerkers en na 3 jaar hoor je niemand er meer over. We kunnen het gelukkig wel afvinken van onze lijstjes. Dat mentale kracht een ondergeschoven kind is bij de politie heeft voor een deel te maken met de machocultuur. Je laat niet zien dat je zwak bent terwijl het tegendeel juist waar is. Als een kendo les begint roept de sensei:  “Shisei o tadashite (maak je houding in orde). Kokyo o tadashite (maak je ademhaling in orde). Kokoro o tadashite (maak je hart in orde). In feite wordt daar de mindset bepaald en wordt er 100% inzet verlangd. Geen 90%, geen 95% maar 100%. Na afloop van de les zitten de sensei en sempai in seiza en moeten de kohai (studenten) feedback vragen. De sensei neemt alle tijd en geeft op vriendelijke toon de zwakke punten aan. Stel je voor dat we dat bij de politie zouden doen. Voor aanvang van de dienst de mentale toolbox gebruiken en na afloop van de dienst feedback vragen. Dat zou zoveel winstpunten opleveren. Ik wil tot slot nog 2 principes benoemen die van belang zouden kunnen zijn voor de politie. De eerste is het begrip Jisei wat zelfcontrole betekent. Onder alle omstandigheden blijf je kalm en neem je de juiste beslissing. Je zorgt ervoor dat je de baas bent over je emoties. Het 2e principe is Benkai mujo wat “er is geen excuus” betekent. Je kunt nooit een ander de schuld geven van wat jou overkomt. Kortom, je moet ervoor zorgen dat je zaakjes op orde zijn en zodat je kunt doen waar je voor betaald wordt.

Welke aspecten (onderdelen, technieken, wijze van training geven) van martial arts zijn niet geschikt voor politie training en waarom niet?

We hebben bij de politie maar beperkte tijd. Het moet in 32 uur per jaar en de realiteit is dat veel collega’s dat door capaciteitsproblemen aan de bureaus niet eens halen. Je kan dan niet aankomen met het maar oeverloos blijven herhalen van een bepaalde techniek totdat het er in gesleten is. De 10.000 uur regel van Ericsson werkt alleen als je ook gemotiveerd bent en dat is ook een probleem bij de politie. De meeste politiemensen vinden geweld niet leuk en komen liever niet bij IBT. Je zult ze dus op een andere manier moeten prikkelen en ik geloof daarom wel in de didactische opbouw die we tegenwoordig hanteren in de opleiding tot IBT docent. Methodieken als motorisch leren zijn dan natuurlijk ontzettend belangrijk. Maar ook het niveau van de docenten is daarbij van belang. De juiste vragen stellen, de juiste interventies doen, de juiste context aanbieden, coachen in het moment etc. zijn daarbij essentieel. Wat voor de reguliere IBT lessen ook niet bruikbaar is, is het trainen in de laatste fase naar een gevecht toe waarbij er met stevig contact geknokt wordt in de dojo. De gemiddelde vechtsporter geeft niet om een bloedneus of een blauw oog, maar dat is bij de gemiddelde diender toch anders. Je  bent ook altijd een beetje risico vermijdend bezig omdat de werkgever geen gedoe met claims wil. Dat is toch altijd wel een dingetje. Als iemand op boksles wil ondertekent hij een verklaring dat hij letsel accepteert, bij de politie willen we zo weinig  mogelijk letsel terwijl we wel het geweldsmonopolie hebben. Dat is een paradox.

Wat zijn geschikte martial arts voor politie training en welke minder en waarom?

Ik denk dat de meest geschikte martials arts voor de politie die zijn die het dichtst bij onze natuur liggen. Jongens en meisjes onder de12 jaar stoeien de hele dag door, dat zit in onze natuur. Ik denk daarom dat judo, MMA en BJJ het meest geschikt zijn. Alles wat heel technisch is is minder geschikt, mits het door een geoefend persoon uitgevoerd wordt. Daarbij hebben we ook te maken met Hicks Law. Hoe meer keuze mogelijkheden je hebt onder stress hoe groter de kans wordt dat je de verkeerde of geen keuze maakt. Keep it simple en hou het bij dat wat in onze natuur zit en bouw dat verder uit.

Wat kunnen martial arts leren van politie training en waarom?

Ik heb daar bij vraag 4 al antwoord op gegeven. Ik vind de manier waarop onze docenten nu didactisch worden geschoold erg goed is. Wat je in alle sporten vaak ziet is dat de mensen die goed in hun sport waren later ook trainer worden. Dat pakt vaak goed uit, maar nog veel vaker ook niet. Je moet je als trainer blijven scholen omdat het je taak is om iedereen in je dojo, team of elftal beter te maken. Het gaat niet om jou, het gaat om de prestatie en de samenwerking. Ik zou elke trainersopleiding een kijkje in de keuken van de docentenopleiding van de politieacademie gunnen, al is het alleen maar om je rugzak als trainer zo goed mogelijk gevuld te hebben. Veel trainers in de martial arts gaan voort op de manier zoals ze zelf les hebben gehad van hun leraar. Dat is niet altijd fout, maar je moet als trainer ook wel een ander deuntje kunnen fluiten.

Welke boeken/artikelen/video’s over martial arts zijn geschikt voor politie trainers en waarom?

Ik ben bang dat de gemiddelde politietrainer niet zo veel leest, maar als ik voor de verdieping 3 boeken mag aanwijzen dan zijn het: Bushido and the art of living van Alexander Bennett, Lessen van een samurai van Bjorn Aris en Mindboxing, het gevecht tussen je oren van Jan Sleijffer.