Genieten van Jiu-Jitsu is net zo belangrijk geworden als presteren voor mij. Het belang van Joy-Jitsu in Jiu-Jitsu is groter geworden. De bak koffie vooraf, de gesprekken en het rollen met gelijkgestemden. Dertig jaar geleden kwam ik enkel voor mezelf in de gym, nu haal ik plezier uit de groep. Van ego-loog naar eco-loog. Naast attainment heb ik behoefte aan ook attunement. Neem als voorbeeld de wekelijkse training met mijn maatje Jelle bijvoorbeeld. Genieten van een kop koffie vooraf, lekker knokken en zweten zonder ego en dan een lekker bakkie na afloop. En altijd even de ‘dingen des levens’ bespreken die bij onze levensfase horen. Wordt er dan niet meer getraind? Reken maar want de puzzel van Jiu Jitsu is nog niet opgelost en dat moet zeker nog gebeuren de komende 30 jaar! En het is nog steeds een kick een arm-klem te pakken of te escapen uit de mount. Net zo goed als het gaaf is als mijn trainingsmaatje me compleet vastzet of laat tappen. Joy jitsu is een bron van plezier in mijn leven.