Alles wat over ‘aanraken’ gaat boeit me, dus las ik dit onderzoek over ‘havening’. Een psychosensorische therapie waarbij gebruik gemaakt wordt van aanrakingen bij de armen, de handpalmen en het gezicht, en psychologische afleiding. Of Havening (van ‘haven’) nu wel of niet werkt kunt je zelf lezen. Ik werd getrokken naar een klein stukje tekst over iets wat ik al wist maar toch nog steeds indrukwekkend vindt:
” Indeed,Harlow’s early studies observed that infant primates prefer the comfort of touch over food itself, and that such touch plays a crucial role in psychological and physiological development (Jablonski, 2021).
In adulthood too, nurturing touch is critical to psychological and physical health, promoting positive behaviors (Ellingsen et al., 2016) and healthy aging (Jakubiak & Feeney, 2017; Lee & Cichy, 2020).
Warm, friendly touches of appreciation make others feel esteemed and valued, activating several physiological mechanisms that promote wellbeing (Jakubiak&Feeney, 2017), and ameliorate
negative perceptions of loneliness (Heatley Tejada et al., 2020).”