Ga je voor drillen en automatiseren als coach of politie/defensie trainer? Of kies je voor variëren en het optimaliseren van aanpassingsvermogen? Ga je uit van een ‘ideale techniek’ of coach je op ‘de best passende oplossing’? Hoe je deze vraag beantwoordt hangt af van hoe je naar motorisch leren-en handelen aankijkt. Grofweg heb je twee opties: de representationele of de anti-representationele visie. Welke je kiest en uitloopt heeft grote invloed op de vragen waarmee we dit verhaaltje begonnen. Ik ben benieuwd vanuit welke theorie-visie jij werkt of jouw organisatie en welke gevolgen dit heeft voor de training en opleiding die je geeft.
PS. Net zo benieuwd of er enige bias en voorkeur van mijn kant voor een van beide visies in deze post is geslopen. Deze probeer ik namelijk te verbergen.
Ik sta altijd open voor feedback en andere inzichten.