Wat verwachten agenten in opleiding van de training geweldbeheersing? Wat vinden ze relevant? Wat zien ze als een goede trainer? En wat zijn de motiverende en demotiverende aspecten van de training? Met onderwerpen als de geloofwaardigheid van de trainer/training, time-off-task en wederom een pleidooi tegen bloktraining. Lees meer op mijn blog. En zoals altijd: de kern van wetenschap is kritisch denken, transparantie (laten zien hoe je aan je ideeen komt) en je ideeen continu uittesten (open staan voor nieuwe inzichten). Lees daarom zelf het hele artikel en neem niet klakkeloos mijn interpretatie over. Hieronder mijn verslag. Alle citaten en illustraties komen uit het artikel (1).
Opzet van de studie
Zevenentwintig rekruten van de Duitse politie werden. De kwalitatieve gegevens zijn geanalyseerd met behulp van zogenaamde ‘inhoudsanalyse’. Thema’s die hieruit naar boven kwamen zijn:
(a) the relevance of police training,
(b) motivating aspects of police training,
(c) negative aspects of police training and
(d) characteristics of a competent police trainer
Overzicht van data naar thema’s
In het artikel staat een leerzame tabel waarin je kunt lezen hoe ruwe data vertaald worden naar lage en hoge orde thema’s. Ik laat een klein stukje zien.
Motivatie, needs en wants
De studie start met de motivatie van deelnemers als kritiek ingredient van training:
- A critical determinant of general training effectiveness is the participants motivation to learn.
- As such, increasing the motivation of the learner to actively engage in police training is an essential part of the police trainers’ role. In order to raise motivation, it has been suggested that the trainer needs to first understand what is driving the trainee to engage in police training.
- The trainer can then design activities that align with what the learner wants: “‘wants’ are what the (trainee) wishes to get out of a course; ‘needs’ are what the educator thinks the (trainee) should get out of the course.
- It obviously helps, therefore, if wants and needs are closely matched.”
Relevantie van de training
Deelnemers zien de training geweldbeheersing als relevant.
“If you get into a situation later, it’s most likely that you probably haven’t trained it in exactly the same way before, but in a similar way, and then you’re not so helpless […]”
Vooral tactische vaardigheden ervaren ze als relevant:
“For example, with us it is like that the door will never be opened with the shooting hand and that when I am off-duty I now open my car door, then I do this also with the left hand. So that’s as I said, that’s ingrained now with time.”
Motiverende aspecten
Deelnemers ervaren de training geweldbeheersing als motiverend vanwege de body-mind beleving. Dit als afwisseling van meer statische modules in een klaslokaal. Deelnemers ervaren dat ze competenter worden. Met name ook uitgedaagd worden ‘problemen’ op te lossen is motiverend:
I actually think the mix is quite good that we get shown a lot and then in the end we can try to apply what we have learned or just trying our own things.”
Negatieve ervaringen
Daar is bloktraining weer. Uit elk onderzoek komt dit als grote beperking naar voren. Deelnemers aan dit onderzoek willen liever korter en frequenter trainen dan in blokken.
“It’s just a pity that we only have police training a few weeks and only once a week, because you take a lot with you, but you forget it after a certain time and every semester the instructors say “Uh, we did that last year”.
Een tweede en bekend probleem is ‘time off task’, zie ook de podcast met Wendy Dorrestijn bij scherpschutters. Deelnemers ervaren dat ze veel moeten wachten en maar weinig in actie zijn op een trainingsdag.
One has one task, the other has the other task. Stick to your task is what they always say, and then it is the case that in the next scenario perhaps it happens the same way or you switch once. So, in principle you have only completed one task once on this day.”
Een derde verbeterpunt is geisoleerde vaardigheidstraining. Een geïnterviewde zegt:
“But it’s like you’re standing there with your baton and then hitting a cushion or a stack of tires. These exercises are very dry, without any practical applicability, not at all. It would be cool, if you could use it somehow in a situation, in a scenario for example.”
Deelnemers willen een meer representatieve training zoals bijvoorbeeld simulatie training. Dit is in lijn met het gerenommeerde FSI welke in 1 van de 10 richtlijnen training geweldbeheersing zegt minimaal 1/3 van de training te besteden aan representatieve simulatie training.
Er staan nog meer verbeterpunten in het artikel: zoek ze op!
Kenmerken van een goede trainer
Deelnemers vinden ‘diepe straatervaring’ belangrijk voor een training! Praktische ervaring maakt de trainer geloofwaardig en effectief. In LEO wordt jaren op de straat en de unit waarin gediend is als maat voor competentie gezien. De onderzoekers zetten hier wel kanttekeningen bij.
“reducing competence of a coach to experience and affiliation to a specific job misses the true nature of competence (Abraham & Collins, 2011; Staller & Körner, 2020). For example, it has been shown that years of experience on the streets does not correlate with operational competence (Schmalzl, 2008)”.
Met andere woorden: straat ervaring is niet het enige wat telt. Andere kenmerken van een goede trainer volgens de interviews zijn:
- Effectief modelleren van vaardigheden ( en dus een goede voorbeeldvaardigheid hebben)
- Goede didactische en methodische vaardigheden (quote uit interviews: “The police trainer must also be able to deliver the content. There are often coaches who know the content, but cannot convey the knowledge.”)
- Aandacht voor verschillen tussen deelnemers ( en dus differentieren): elke deelnemer op zijn/haar niveau bedienen en het individu in de groep zien.
Humor?
Een blije noot in dit onderzoek is de paragraaf over humor. Humor zul je zeggen?
While humour can be helpful in sport coaching settings (Aggerholm & Ronglan, 2012; Ronglan & Aggerholm, 2014), its value may become even more prominent in police training, where the seriousness of the content (death, injury, violence, etc.) is balanced through the use of humour. This balancing act and its relieving effect have been documented in the law enforcement domain (Charman, 2013; Holdaway, 1988; Spence & Millott, 2014).
Bron
Staller, Mario & Koerner, Swen & Heil, Valentina & Abraham, Andy & Poolton, Jamie. (2021). Police Recruits’ Wants and Needs in Police Training in Germany. 10.13140/RG.2.2.22930.79040. Pre Print.