Ik heb goed geluisterd naar de lessen van deze topmilitair en KCTér met een Willemsorde in scherpschutters podcast en heb mezelf een spiegel voorgehouden. Het is een persoonlijke interpretatie van zijn beproefde lessen. De eerste les gaat over wat een team een team maakt: dat is wanneer er een gemeenschappelijk positief doel is. Waarin iedereen wat van zichzelf in kwijt kan en iets van waarde van terug krijgt. En waar iedereen in gelooft. Hier valt nog veel winst te behalen in mijn werk.
De tweede les gaat over drie leiderschap kwaliteiten onder druk:
- Orde in chaos creëren (je hoeft niet de hele chaos te begrijpen maar wel een gedeeld beeld creeren),
- Punt op de horizon zetten (wat gaan we nu doen)
- Leadership by example (activiteit inzetten, follow me).
Mijn verbeterpunt is nog beter een punt op de horizon zetten voor het team.
De derde les die ik meer wil toepassen – ook na het lezen van het boek Wij is belangrijker dan Why – is het principe van ‘Boots on the ground are always right’. Goed luisteren naar de handen aan het bed of de docenten voor de klas voor de echte informatie hoe het gaat. Je kunt top down van alles bedenken maar zonder info van de boots on the ground heb je niks. En gebeurt er niks. Luisteren. Op de werkvloer. Vertrouwen geven. Vertrouwen verdienen.
De vierde les gaat over creativiteit. Gijs zegt:” je hebt een plan nodig om van af te wijken. Om creatief en adaptief te zijn heb je altijd een uitgangspunt (blauwdruk/ shared understandig) nodig”. Ik kan mijn deelnemers helpen creatief te zijn door enerzijds structuur bieden waarbinnen ik ze uitdaag om creatief te zijn. En ze uitdagen altijd zelf na te blijven denken. Deze les pas ik al redelijk toe als docent/trainer.
De vijfde les gaat over wanneer je in grijpt als leider/trainer/CEO. Er zijn twee redenen wanneer Gijs inbreekt in de uitvoering van een actie: als ze niet meer zelfstandig terug op de koers kunnen komen en wanneer het gezamelijke plan dat we hadden niet meer tot succes leidt. Mijn opdracht: iets langer op mijn handen zitten en pas inbreken bij de situaties zoals Gijs aangeeft.
De zesde les gaat over dienend leiderschap volgens Mission Man en Me. De les voor mij is dat ik nogal eens de missie uit het oog verlies als ik voor organisaties werk. Dat ik meer in de Me dan de Mission zit. Ook zie ik regelmatig dat werknemers op de werkvloer geen verbinding hebben met de missie van de organisatie. In mijn werk probeer ik elke dag wel even in de spiegel van Mission, Man en Me te kijken om te onderzoeken of deze nog in de juiste volgorde staan.
De zevende les gaat over “Thinking soldiers”: over warrior scholars. Zet je hoofd nooit uit hoor ik Gijs vaak zeggen. Warrior scholars zijn mensen die in de modder staan maar ook goed nadenken. Doet me denken aan de pionier van de Oosterse Martial Arts en US Marine Donn Dreager: hij vocht de wedstrijd, hij kon een wedstrijd scheidsrechteren en hij kon er boeken over schrijven. Warrior Scholars is een mooi ideaal: de pen en het zwaard zijn een!
De achtste les: “No plan survives enemy contact”… is een goed uitgangspunt voor een ieder van ons. Ook in training en onderwijs kun je voorbereiden en plannen tot je een ons weegt…maar als je voor de groep staat kan het zomaar anders zijn. Ruimte daarvoor openhouden helpt me enorm.
Het gesprek komt aan het einde met een advies van Gijs: “zet nooit je hoofd uit…volg de regels/procedures/enzovoorts…maar zet je hoofd nooit uit…blijf kritisch nadenken en creatief nadenken. Het gesprek sluit af met een mooie hoopvolle slotzin van deze elite militair: “In ieder van ons schuilt wel een da Vinci of Picasso die we kunnen ontdekken”.