In 2015 kreeg ik als IBT docent een mail van Wendy over een uniek onderzoek. Nu kijk ik bij scherpschutters naar een deskundig verhaal van iemand met grote liefde voor haar vak en mensen. Wat de kijkers niet weten – maar ik wel – is dat Wendy er ook voor je is als je dit het hardste nodig hebt. Zelfs tegen de stroom in. Nu op naar de podcast.
Deze gaat over de liefde voor het vak, haar persoonlijke ontwikkeling en het voor zelfs internationale begrippen unieke onderzoek naar de match tussen politie training en politie praktijk. Er zitten al zoveel parels in deze podcast dat elke IBT docent deze week met notitieblok in de hand aan het kijken en luisteren is.
Maar voor wie Wendy van dichtbij hebben meegemaakt – in het gevecht wat een proefschrift nu eenmaal is – er is nog veel meer belangrijke en toepasbare informatie uit haar onderzoek!!
Aan IBT , OBT en PA docenten de opdracht dit te vertalen naar onderwijs en training. Ik verheug me op de persoonsgebonden factoren en de aanbevelingen voor training! Tot slot, ook al heet je Wendy of zelfs Marc Pollen: iedereen is bang voor SPSS!
Ik bespreek een aantal onderwerpen uit de podcast en ben benieuwd wat anderen uit de podcast hebben meegenomen.
Actie intelligentie = adaptieve expertise.
Wendy omschrijft actie intelligentie als het gedurende de actie bij, af en op kunnen schakelen. Met andere woorden: je plan, aannames, handelen en mentale model aanpassen aan de situatie. Omdat actie IQ in de literatuur niet te vinden is ben ik – benieuwd wat Wendy er van vind – uitgekomen bij wat het er het meeste op lijkt, namelijk adaptieve expertise.
Adaptieve expertise is “the ability to perform at a relatively high level in unfamiliar situations thanks to understanding why a specific procedural skill should be used in a specific situation” (Bohle Carbonell & Van Merriënboer, 2020, p. 263).
Adaptieve experts kun je onderscheiden van geroutineerde experts. De laatste hebben ook hoogwaardige kennis en vaardigheden om efficiënt en effectief taken uit te voeren en ze kunnen zichzelf daarbij goed aansturen, oftewel zichzelf reguleren.
Adaptieve experts hebben dezelfde kenmerken als geroutineerde experts, maar hebben daarnaast diepe en brede theoretische kennis die flexibel inzetbaar is. Ze weten niet alleen wat ze moeten doen en hoe ze dat kunnen doen, maar ook waarom en in welke situatie, en welke alternatieven er zijn. Daardoor zijn ze flexibel in het aansluiten van hun gedrag op verschillende en veranderende situaties.
Primed training voor geweld?
Op straat eindigt een heel klein percentage politie-burger contacten in geweld. In de door Wendy geobserveerde training leidt 100% van de scenario’s (n=939) in geweld. Vaak ook nog eens in situaties waarin collega’s tot noodweer (vuur ) over moeten gaan. Hiermee primen we deelnemers in de training voor geweld, iets wat Wendy later ook benoemd uit haar eigen ervaring met IBT scenario training. Dit is niet uniek voor Nederland, zie dit citaat uit internationaal onderzoek naar de match tussen training en werkelijkheid vanuit perspectief van de dienders:
With regard to scenario training, longer scenarios are required that enable officers to apply their skills in communication, rapport building and negotiation in an attempt to gain the compliance of the individual/offender without the need to apply force.
It appears that current training fails to address required skills due to a continued, narrow focus on policy and the use of Tasers and firearms.
Dus richt je scenario training zo in dat deelnemers de mogelijkheid hebben om juist de angel uit het incident te halen zonder geweld te gebruiken.
Door bijvoorbeeld de voorfase beter te trainen: van informatie verwerking tot afspraken maken tot reageren op pre-geweld signalen Beloon ze daarvoor in scenario training. Dit betekent dat we deze ‘cues’ uit de werkelijkheid moeten simuleren in de training. Precies zoals ik al lang bepleit in mijn voorkeur voor een representatief training design volgens CLA!
Ze dragen wapens, ze kunnen ook zelfstandig trainen
Om de geringe beschikbare tijd te optimaliseren – en wachten te voorkomen – stelt Wendy voor creatiever met werkvormen om te gaan. Onze mensen dragen geladen wapens op straat dus zijn ze ook zelfstandig en professioneel genoeg om zonder de aanwezigheid van de docent te kunnen leren en oefenen. In de wachttijd van een scenario kun je bijvoorbeeld mensen wegzetten met een opdracht of casus etc. Uit mijn eigen IBT docent ervaring deden we dat ook regelmatig waarbij je wel afhankelijk bent van de groep of een kartrekker in de groep. Ook vinden collega’s het vaak heel leuk om even bij te praten waardoor de zelfstandige opdracht niet uit de verf komt. Mijn voorstel is om deelnemers hierin te begeleiden: leer ze zelfstandig met een opdracht aan de gang te gaan maar ga er niet van uit dat ze hier geen hulp van de docent bij nodig hebben in eerste instantie. Hulp kan bestaan uit een duidelijke opdracht waarin ook duidelijk de opbrengst en de aanpak beschreven staan. Net zoals we in het bewegingsonderwijs leerlingen in het VO aan het werk zetten met een opdracht kaart.
Controle, controle, controle
Controle over jezelf, de ander en de situatie vormen de kern van effectief optreden volgens Wendy. In die volgorde. Hier hoeven we denk ik niet veel woorden aan vuil te maken. De opgave voor trainers is: hoe vertaal ik dit naar training en onderwijs waarin deze 3C’s aangesproken worden? Waar geef ik dan de noodzakelijke feedback op?
De docent doet er toe
Connect before correct. Relatie voor prestatie. De docent is van groot belang voor het leereffect van de deelnemer blijkt ook uit het verhaal van Wendy. Als je je op je gemak voelt bij de trainer/docent durf je meer te laten zien. Durf je fouten te maken. Hoe benader je als trainer / docent de deelnemer. Ik liep ooit na een IBT les met een agente mee naar de uitgang toen ze opmerkte: blij dat het voorbij is. Hoezo vroeg ik? Omdat ik in al die jaren nog geen enkele succeservaring heb gehad, noch een compliment. Als docent heb je veel invloed op het zelfvertrouwen en de prestatie veiligheid van de deelnemers en daar moeten we goed mee om gaan.
Bronnen
Podcast Scherpschutters.
Nikki Rajakaruna, Pamela J. Henry, Amy Cutler & Gordon Fairman (2017) Ensuring the validity of police use of force training, Police Practice and Research, 18:5, 507-521,
Bohle Carbonell, K., & Van Merriënboer, J. (2020). Adaptive expertise. In P. Ward, J. M. Schraagen, J. Gore, & E.
Roth (Eds.), The Oxford handbook of expertise (pp. 262-285). Oxford: Oxford University Press