Wat is een goede politie trainer en wat niet?

Moet je vooral inhoudsdeskundig (bijvoorbeeld AZV, Martial Arts, of Juridisch ) zijn als politie docent/trainer? Zegt dat iets over je effectiviteit als trainer? Selecteer je OBT docenten op reputatie of prestatie of zijn er trainer-coach profielen? Zijn politie trainers op de hoogte van actuele inzchten in trainingdesign, motorisch leren en prestatie psychologie? In hun recente artikelen bespreken politie trainers, onderzoekers en martial arts experts Staller en Korner deze en meer boeiende onderwerpen. Let op: het betreft Duits onderzoek en zegt niets over de Nederlandse situatie. Een must voor iedere IBT trainer.

Problemen en uitdagingen

Politie trainers zijn niet up-to date m.b.t. moderne inzichten in trainingdesign (didactiek, motorisch leren). Het lijkt erop dat ze training geven zoals ze dit zelf ontvangen hebben en deze praktijken niet kritisch afzetten tegen actuele kennis. Trainers en hun organisaties hebben geen zicht op wat nodig is om hun trainers/coaching expertise verder te ontwikkelen en zijn meer gericht op vakinhoudelijke expertise ontwikkeling (bv. op gebied vuurwapen of azv training). Politie trainers hebben geen visie op effectief conflict management en lijken zelfs fysiek conflict management te prefereren. Dit in tegenstelling tot literatuur waaruit blijkt dat communiatie en de-escalatie gewenst zijn.

Integraal en interdisciplinair

Politie trainers hebben als taak zeer divers politie personeel – van wijkagent tot speciale eenheden – training te geven op een groot aantal gebieden. Van juridische aspecten tot verbaal, fysiek en zelfs gewapend conflict management. Daarbij hebben ze ook kennis en kunde nodig van effectief training geven en moeten ze een groot pakket aan overdracht vormen beheersen (van lesgeven in een klaslokaal tot de dojo tot de praktijkstraat tot een simulatie). Politie trainers moeten ervoor waken niet alleen hun eigen ding te doen (b.v. fysiek conflict managament): de deelnemers hebben veelzijdig geintegreerde training nodig en hebben niet dezelfde voorkeuren als de trainer, aldus de auteurs. Persoonlijk (Erik Hein) vond ik dat het mooiste maar ook het uitdagenste van het vak: ik wilde vooral fysiek training geven en ontweek de juridische lessen een beetje.

Niet up to date

Onderzoek uit de UK (Cushion 2018) en Duitsland (Staller en anderen) geven aanwijzingen dat politie trainers niet op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen op het gebied van lesgeven in fysiek conflict management (AZV). Zo hanteren ze nog steeds traditionele trainingsmodellen:

“ by talking most of the time in order to share   their accumulated wisdom, demonstrating simple or part drills (often without   repetition), and giving some corrective information in de-briefs” (Cushion 2018,   p. 6).

Dit terwijl er veel ontwikkelingen zijn geweest in de activerende didactiek, constructivistisch leren en motorisch leren (bv. impliet motorisch leren). Trainers gaan waarschijnlijk uit van didactiek en methodieken die zel zelf ook ervaren hebben. Het lijkt er niet op dat ze deze methoden kritisch benaderen en erop reflecteren (Staller et al. 2019b).

Deskundige naar trainer

Politie trainers worden vaak voor geselecteerd of kiezen voor het vak op basis van hun expertise en achtergrond in het specifieke onderwerp, bijvoorbeeld vechtsporten, schieten of operationele ervaring in speciale eenheden. Of ze worden geselecteerd op basis van hun lange ervaring en repuatie op straat. In beide gevallen hebben deze mensen zeer specifieke vakinhoudelijke kennis. En dat is belangrijk, maar niet het hele verhaal. Zoals we hierboven zagen is vakinhoud slechts de helft van het vak: de andere helft is training geven. Vakinhoudelijk bekwaam zegt niet alles over effectief training kunnen geven.

“However, research in other professional domains has shown that practical competence in the subject matter itself does not make a coach effective or successful”

Staller en Korner 2020

Biografie politie trainers

Duits onderzoek vond dat politie trainers vaak een expliciete achtergrond hebben in vechtsport of zelfverdediging systemen, vuurwapens of uit speciale eenheden voortkomen (Körner et al. 2019). Vooral vakinhoud of reputatie dus. Zoals eerder aangegeven in dit onderzoek is specifieke vakinhoudelijke kennis niet genoeg en mogelijk zelfs een vernauwing ( eigen voorkeuren projecteren op deelnemers) voor politie trainers.

Tunnelvisie

Een gevaar van specifieke vakinhoudelijke expertise bij politie trainers is dat ze vooral in dat domein willen lesgeven. En alleen in dat domein willen leren. Bijvoorbeeld in vuurwapen training of juist vooral in communicatie. Het gaat er echter niet om wat de trainer goed en leuk vind maar wat past bij de deelnemers in hun specifieke context. De trainer kan en mag dus geen inhoudelijke tunnelvisie hebben: politie werk is integraal en interdisciplinair. Training geven dus ook.

“The adherence to a narrow-focused territory within the landscape of conflict management may negatively influence the awareness of other options of conflict management and more appropriate solutions. This has been indicated by several studies, were learners suggest that a more comprehensive skill set is needed for coping with conflict in the field (Rajakaruna et al. 2017; Staller et al. 2019a).”

Wat vind de klant?

Samenhangend met de vorige paragraaf: ook agenten ervaren soms een inhoudelijk tunnelvisie van docenten. Rajakaruna en collega’s vonden dat Australische agenten de training te eenzijdig gericht was op de geweldfase en dat de training inhoud niet overeen kwam met de ‘straat’. Ook gaven de agenten uit dit onderzoek aan dat coach kwaliteiten van de politie trainers beter konden met meer aandacht voor goede de-brief en reflectie.

Visie op verdere ontwikkeling als trainer

Trainers lijken vooral te focussen op vakinhoudelijke kennis (bv AZV of juridisch) en minder op beter worden als trainer/docent/coach (Staller et al. 2020). Vakinhoud is zoals eerder gezegd maar een deel van het werk van de politie trainer: deze moet vooral deelnemers begeleiden in het zoeken naar wat voor hun werkt! Politie trainers worden bij voorkeur dan ook ‘holistisch’ opgeleid aldus de auteurs:

As such, institutions may consider (a) having a diverse PUOF coach team that reflects all specific areas of conflict management, and (b) ultimately develop their coaches in the direction of holistic conflict management.

De kern van coachen is coachen

De feitelijke en cruciale taak van een trainer is training geven en de taak van een coach is coachen. Trainers nemen voortdurend met elkaar samenhangende macro-meso en micro beslissingen.

Macro doelen en bijbehorende beslissingen zijn bijvoorbeeld het beperken van fysiek geweld bij burgers en collega’s. Hieruit volgen meso-beslissingen voort: bijvoorbeeld het ontwikkelen van een trainingsplan voor de lange termijn om politieagenten bij te scholen in de-escalerend en veilig optreden.

Op dagelijks niveau geven deze strategische en planningsdoelen input aan beslissingen voor inhoud en design van de trainingen. Politie trainers verrichten dus een complexe cognitieve activiteit, die het vermogen vereist om talrijke onderling verbonden doelen en beslissingen te verbinden.

Dit vereist dat politie trainers niet alleen op de hoogte zijn van ‘hun lesje’ maar van de meso en macro doelen. Niet alleen van het ‘wat’ (inhoud) maar ook van het ‘hoe’ (design) en ‘wie’ (kenmerken deelnemers) en ‘waar’ (context van de training en de deelnemers). Politie trainers werken dus integraal en inter-disciplinair.

Vijf Inzichten

Training geven vereist meer dan vakinhoudelijke expertise. Niet alleen het WAT (inhoud) is belangrijk maar ook het HOE (trainingdesign/didactiek/leertheorieen).

Politie trainers moeten opgeleid / bijgeschoold worden integraal en interdisciplinair kunnen werken.

Politie trainers moeten meer aansluiten bij actuele inzichten op het terrein van trainen en coachen. Denk aan actuele inzichten in motorisch leren, leertheorie, activerende didactiek, begeleiden en ontwerpen van scenario en simulatie training.

IBT centra zouden er goed aan doen een expertise profiel voor trainers/docenten op te stellen, te streven naar ‘holistisch conflict management’ en diversiteit in het team voor wat betreft vakinhoud.

IBT centra zouden er goed aan doen een eenduidige visie op conflict management te ontwikkelen die mede gebasseerd is op onderzoek wat er op straat nodig is.

Staller, M.S., Körner, S. Regression, Progression and Renewal: The Continuous Redevelopment of Expertise in Police Use of Force Coaching. Eur J Secur Res (2020)