Oog van de meester

Als docent bewegingsonderwijs – maar ook als OBT of SEH docent of als personal trainer – kijken we naar en observeren we onze deelnemers. Hoe goed kunnen we dat? Hoe goed is onze perceptuele bekwaamheid? Uit dit artikel blijkt dat bewegingsonderwijzers dat niet zo goed kunnen als ze denken voor wat betreft de observatie van bewegingsvaardigheden.

Bewegingsonderwijzers met minimaal 5 jaar werkervaring en eerstejaarsstudenten van de HALO gaven een oordeel over het bewegingsniveau van een bewegingvaardigheid en het belangrijkste verbeterpunt . Maar 60% van de observaties was juist en 40% dus onjuist. Dit betekent dat maar iets meer dan de helft de leerlingen adequate leerhulp zouden krijgen.

Opvallend dat de 5 jaar ervaring (of meer) versus een eerste jaar student er niet toe lijken te doen. Dit terwijl in een ander vooronderzoek 80% van de ervaren vakleerkrachten zichzelf wel degelijk in staat acht om de activiteiten van leerlingen nauwkeurig te observeren.

Ik ben blij te lezen dat perceptuele bekwaamheid als meer wordt gezien als een biomechanische bekwaamheid, n.l ‘als het nauwkeurig zien tot welke leerinterventie het bewegen van de leerling uitnodigt, en dat reikt verder dan het identificeren van onvolkomenheden in de uitvoering